Hallo, ik ben Esmeralda en ik ben in het derde jaar van mijn bachelor Keltische Talen en Cultuur een semester naar Dublin geweest. Ik heb daar gestudeerd aan Trinity College Dublin, de oudste universiteit van Ierland. De universiteit is onder andere bekend door de tentoonstelling van het Book of Kells en de Old Library.
Voordat je daadwerkelijk voor een semester (of een heel jaar) naar het buitenland vertrekt zijn er een aantal zaken die je moet regelen. Denk hierbij aan je sollicitatie en uiteindelijke inschrijving aan de universiteit die je hebt gekozen, financiën, de goedkeuring van de vakken die je daar wilt volgen en natuurlijk je huisvesting. Dit klinkt allemaal heel intens, maar het International Office ondersteunt alle studenten hierin. Ze geven meerdere voorlichtingen en helpen altijd als je met vragen zit of als je er niet uitkomt met een van de vele formulieren.
Zodra al het papierwerk geregeld was, was het zover. Ik ging eindelijk naar Dublin! Ik was zelf al ruim voor het begin van het semester naar Dublin gegaan, zodat ik wegwijs kon worden in de stad en kon wennen aan de nieuwe omgeving voordat ik aan het collegejaar daar begon. Het was absoluut geweldig. De stad is prachtig, de mensen zijn vriendelijk, open en relaxt, om over de rest van het land nog maar te zwijgen. Iets wat ik echt aanraad is dat je van je tijd daar moet genieten. Stort je niet alleen maar 500% op je studie, maar verken de rest van het land. Ga dagjes weg en hang lekker de toerist uit! Het is immers een once-in-a-lifetime experience waar je het meeste uit moet halen. Misschien denk je nu: ‘Hoe in hemelsnaam heb jij tijd voor al die dingen?’, maar geloof me als ik zeg dat het mogelijk is. Mijn ervaring met studeren in het buitenland is dat alles veel minder stressvol is dan in Nederland. Ik volgde bijvoorbeeld cursussen die goed waren voor 40 ECTS en had maar 13 contacturen per week. Ik had enorm veel tijd voor avontuur, sport en andere verenigingen.
Dat is trouwens ook een ding. Op de gastuniversiteit stond de introductieweek in het teken van verenigingen, nieuwe mensen leren kennen en uit je comfortzone komen. Er werd super veel georganiseerd door allerlei verenigingen (er zijn er meer dan honderd) en de studenten worden vrijgelaten in die eerste week om zoveel mogelijk te feesten en deel te nemen aan activiteiten. Ook zeker een aanrader als je naar het buitenland gaat. Ga niet alleen op je kamer zitten zijn, maar word lid van rond de drie verenigingen en ga naar de activiteiten die zij organiseren. Op die manier heb ik een groepje meiden leren kennen met wie ik in dat semester enorm goed bevriend ben geraakt.
Nu is het niet zo dat het leven daar een groot feest is. Uiteraard werd er ook van mij verwacht dat ik 100% inzet toonde in de lessen. Zoals altijd met Keltisch, waren de werkgroepen erg klein en moest ik dus een actieve bijdrage leveren tijdens de les.
Kortom, ik zou je dus zeker aanraden om minstens een semester in het buitenland te gaan studeren. Het vakaanbod is heel anders dan in Utrecht en als persoon heb je er heel veel aan. Je ontdekt andere plekken en culturen van de wereld en hebt de kans je te ontwikkelen op manieren die je in Utrecht of Nederland wellicht helemaal niet hebt. Je leert bijvoorbeeld heel goed om op je eigen benen te staan, maar je leert ook heel erg veel van de mensen daar. Hun houding is vaak heel anders dan je in Nederland gewend bent. Bovendien leer je mensen kennen over de hele wereld, wat ook een excuus geeft voor toekomstige reisjes!
Als laatste heb ik nog een paar foto’s van mijn tijd in Dublin en Ierland waarmee ik hoop jullie te laten zien hoe leuk ik het heb gehad!
deren te helpen en het feit dat de kijker zich gemakkelijk met haar kan identificeren, met name omdat ook zij verkeerde beslissingen maakt of zich teveel door haar emoties laat leiden. Ragnar heeft wel visioenen, gelooft dat hij van Odin afstamt, is gewelddadig en gepassioneerd. Dit maakt hem een leukere en interessantere held om naar te kijken omdat hij redelijk onvoorspelbaar is. Hij is daardoor dan wel weer minder makkelijk om mee te identificeren. Maar, beide helden hadden niet zo ver kunnen komen als ze zijn gekomen zonder de steun van hun omgeving. Claire heeft de clancultuur van de Schotten nodig gehad om überhaupt verschillende aanvaringen met buitenstaanders te overleven, terwijl Ragnar gebruikt heeft gemaakt van de leiderschapsstructuur van de Vikingen om zo op te klimmen tot earl.
English 
Dutch